มันสามารถเปลี่ยนแปลงทั้งยังลบความทรงจำของคนคนหนึ่งได้ ยาสูญเสียความทรงจำที่ว่าต้องไม่ใช่ของที่ไร้พิษภัยแน่นอน เซวียนหมิงไม่มีทางแตะต้องเด็ดขาด

และแล้วเขาจึงแสร้งทำเป็นดื้อดึง ไม่ยอมให้หญิงสาวช่วยประคองร่าง ตอนที่ดันตัวขึ้นนั่ง ร่างกายก็โซเซ กระแทกชามซุปไก่ตกพื้น

“ขอโทษด้วย ผมไม่คิดว่าร่างกายของผมจะอ่อนแอถึงขั้นนี้” ชายหนุ่มที่เย็นชาและเข้มแข็งแสดงความอ่อนแอที่เห็นได้ยากออกมา

แม้ปากของหญิงสาวจะบอกว่าไม่เป็นไร แต่ในใจโอดครวญด้วยความเจ็บปวด “5000 แต้มของฉัน!”

เซวียนหมิงหลุบตา ใบหน้าเต็มไปด้วยความละอายใจ แต่สมองกลับขบคิดอย่างรวดเร็ว เขามั่นใจได้ร้อยเปอร์เซนต์เลยว่าผู้หญิงคนนี้ต้องเกี่ยวข้องกับการตายของดร.จ้าวแน่นอน ไม่อย่างนั้นเธอคงไม่บังเอิญโผล่มาในที่เกิดเหตุอย่างเหมาะเจาะขนาดนั้น

เธอเข้าหาเขาก็เพื่อจุดประสงค์บางอย่าง เสียงไร้อารมณ์เหมือนหุ่นยนต์นั่นก็พูดแล้วว่าผู้หญิงคนนี้ต้องทำภารกิจขั้นแรกให้เสร็จสิ้นระหว่างที่เขาความจำเสื่อม ส่วนเจ้าตัวก็พูดอย่างมั่นอกมั่นใจว่าเขาจะหลงรักเธอแน่นอน งั้นก็แสดงว่าภารกิจขั้นแรกก็คือพิชิตหัวใจเขา

พิชิตหัวใจแล้วยังไงต่อล่ะ แอบขโมยความลับขององค์กรจากเขางั้นเหรอ

แล้วเสียงเหมือนหุ่นยนต์นั่นคือเสียงของใครกัน ทำไมถึงดังขึ้นในหัวของเขา ตอนที่ผู้หญิงคนนี้คุยกับอีกฝ่าย ก็เหมือนคุยอยู่ในหัวของเขา งั้นก็แสดงว่ามันเป็นของประเภทคลื่นไฟฟ้าสมองงั้นเหรอ ปัจจุบันมนุษย์เราพัฒนาเทคโนโลยีไปถึงขั้นสูงขนาดนั้นแล้วรึไงกัน

หนำซ้ำทั้งคู่ยังปรึกษาแผนการกันต่อหน้าเขาโดยไม่ปิดบัง เห็นได้ชัดว่าคนพวกนี้ไม่รู้ว่าเขาสอดแนมคลื่นสมองได้

แต่ตัวเขาเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมจู่ๆ เขาถึงมีทักษะประหลาดอย่างการตรวจจับคลื่นไฟฟ้าสมองของคนอื่นได้ และไม่รู้ด้วยว่าทักษะนี้ใช้กับทุกคนได้หรือเปล่า

เซวียนหมิงขบคิดปัญหาพิลึกกึกกือเหล่านี้อย่างใจเย็น

อีกด้านหนึ่ง หญิงสาวก็อดกลั้นความเจ็บใจพูดคุยในสมอง “ระบบ ฉันขอใช้อีก 5000 แต้มซื้อยาสูญเสียความทรงจำอีกหนึ่งเม็ด”

“โฮสต์ คุณต้องคิดให้ดีนะ ถ้าคุณไม่สามารถพิชิตหัวใจของเซวียนหมิงได้ในหนึ่งเดือน แถมยังต้องใช้หนี้ 10000 แต้มนี้อีก คุณจะต้องถูกฆ่าสถานเดียว”

หญิงสาวกำหมัดแน่น ในใจลังเล

เซวียนหมิงหยิบกระดาษทิชชูมาเช็ดโต๊ะน้ำชาข้างๆ อย่างเงียบเชียบ ใบหน้าเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด ราวกับไม่ได้สังเกตเห็นพิรุธใดๆ แต่ในใจกลับกำลังวิเคราะห์อย่างรวดเร็ว

ถูกฆ่า? หรือว่าผู้หญิงคนนี้ถูกระบบจับเป็นตัวประกันงั้นเหรอ พวกนั้นคงเป็นกลุ่มก่อการร้ายสักกลุ่ม ในห้องนี้น่าจะมีของประเภทกล้องวงจรปิด ระบบที่ว่าคงเป็นช่องทางการจับตาดูและสื่อสารสินะ ใช้หูฟังบลูทูธหรือยังไง

เซวียนหมิงโยนกระดาษทิชชูที่ใช้แล้วลงในถังขยะข้างกายหญิงสาว สายตาเหลือบมองหูของเธอ

ไม่มีหูฟังบลูทูธ และไม่มีอุปกรณ์รับเสียงรูปทรงเหมือนต่างหู หรือจะใช้วิธีฝังชิป? แต่การฝังชิปสามารถใช้สื่อสารกันได้แล้วเหรอ กลุ่มบริษัทในเครือของเขาเป็นผู้นำเทคโนโลยีด้านนี้ ทำไมไม่เคยได้ยินมาก่อน?

ปริศนามากมายกดทับอยู่ในใจของเซวียนหมิง

หญิงสาวเก็บทำความสะอาดบนโต๊ะน้ำชาไป ส่งเสียงพูดในหัวไป “หักไปเถอะ ฉันจะทำภารกิจให้สำเร็จ ตัวตนที่เธอเลือกให้ฉันมันห่วยเกินไป ในชีวิตจริงไม่มีทางได้เข้าใกล้เซวียนหมิงหรอก นี่เป็นโอกาสเดียวของฉัน”

“รับทราบ โฮสต์ แลกแต้มเป็นยาสูญเสียความทรงจำเสร็จสิ้น กรุณาตรวจรับ”

หญิงสาวลูบกระเป๋าเสื้อ ใบหน้าที่ตึงเครียดผ่อนคลายลงอย่างเห็นได้ชัด

ทักษะการสังเกตของเซวียนหมิงเฉียบคมมาก แถมสายตาของเขาก็ยังจับจ้องร่างกายหญิงสาวตลอดเวลา แน่นอนว่าต้องสังเกตเห็นกระเป๋าเสื้อที่จู่ๆ ก็พองขึ้นของเธออยู่แล้ว

เดิมทีในนั้นไม่มีของสักชิ้น แต่พอเสียงหุ่นยนต์ดังขึ้น ยาเม็ดหนึ่งก็โผล่ไปอยู่ในนั้นพร้อมกัน

นี่ไม่ใช่มายากลแน่นอน แต่เป็นการส่งผ่านอากาศ แต่นี่เป็นเทคโนโลยีที่จะเกิดขึ้นก็ต่อเมื่อมนุษย์วิจัยทฤษฎีควอนตัมจนแตกฉานแล้ว เทคโนโลยีในปัจจุบันยังไปไม่ถึงขั้นนั้น

พูดง่ายๆ ก็คือหากดูจากความเร็วในการพัฒนาเทคโนโลยีของมนุษย์แล้ว การสร้างช่องทางส่งวัตถุผ่านอากาศ อย่างน้อยก็ต้องใช้เวลาห้าร้อยถึงหนึ่งพันปี ส่วนในอีกห้าร้อยปีข้างหน้า มนุษย์จะยังดำรงอยู่หรือไม่ก็ยังเป็นปริศนา

ซึ่งก็หมายความว่าผู้ที่วางแผนอยู่เบื้องหลังให้ผู้หญิงคนนี้เข้าหาเขามีเทคโนโลยีล้ำยุคที่มนุษย์ในปัจจุบันไม่อาจจินตนาการได้อยู่ในมือ

แล้วทำไมถึงเพ่งเล็งมาที่บริษัทเครือข่าย 5G เล็กๆ ด้วยล่ะ สำหรับเขาแล้วการวิจัยเทคโนโลยี 5G น่าจะเป็นแค่งานเล็กๆ เท่านั้น

พอคิดมาถึงตรงนี้ ในที่สุดเซวียนหมิงก็นึกรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ ขึ้นมาได้ คนร้ายพวกนั้นขับรถชนรถเขาจนตกเนิน แต่ไม่ได้จับตัวดร.จ้าวไป ส่วนในข้อมือของดร.จ้าวก็มีชิปฟังอยู่ ในนั้นบันทึกอัลกอริทึม 5G เอาไว้

พอได้อัลกอริทึมมา ก็จะได้เป็นผู้นำด้าน 5G ซึ่งเป็นเป้าหมายที่แท้จริงของผู้วางแผน แต่ความเป็นจริงพิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าคนเหล่านี้ไม่ได้สนใจชิปแผ่นนั้น มันแสดงให้เห็นถึงอะไร

พอวิเคราะห์มาถึงตรงนี้ เซวียนหมิงก็แทบกดความโกรธแค้นในใจไม่อยู่ เพราะในที่สุดเขาก็รับรู้ว่าการแย่งชิงอัลกอริทึม 5G ไม่ใช่ประเด็นสำคัญ ในมือของคนเหล่านี้มีเทคโนโลยีที่ล้ำหน้ากว่า 5G ไปแล้ว ไม่อย่างนั้นพวกเขาคงไม่ลงมือฆ่าดร.จ้าวโดยไม่หวังเอาข้อมูลใดๆ แบบนี้หรอก

ฆาตกรรมผู้นำด้านเครือข่ายสื่อสารอิเล็กทรอนิกส์ของประเทศจีนต่างหากคือเป้าหมายที่แท้จริงของคนกลุ่มนั้น

สิ่งที่คนเหล่านั้นต้องการคือมหาอำนาจเดียว คือการเป็นอันดับหนึ่งของโลก รวมถึงการยกย่องจากคนทั้งโลกและอภิสิทธิ์ของคนผิวขาว ทั้งที่พวกเขาก้าวหน้าถึงขั้นนี้ แต่ก็ไม่ยอมให้ชาติอื่นมีโอกาสแซงหน้าไปได้

การสันนิษฐานของเซวียนหมิงทำให้ใบหน้าของเขาเย็นชายิ่งกว่าที่เคย

หญิงสาวไม่ได้สังเกตถึงอารมณ์ที่เปลี่ยนแปลงไปของเซวียนหมิง เพราะเธอยังคงปวดใจกับ 5000 แต้มที่เสียไปอยู่

หญิงสาวฝืนยิ้ม “ฉันจะไปตุ๋นซุปไก่มาให้คุณอีกครั้ง รอหน่อยนะคะ”

ครึ่งชั่วโมงผ่านไป ซุปไก่ก็ตุ๋นเสร็จเรียบร้อย เซวียนหมิงคิดจะเล่นละครตามน้ำไปเพื่อสืบเรื่องอำนาจที่อยู่เบื้องหลังหญิงสาว เขาจึงแกล้งดื่มหนึ่งอึก แต่แท้จริงแล้วเขาแอบบ้วนทิ้งใส่แขนเสื้อ

เขา “ปวดหัวจนแทบระเบิด” จึงล้มลงกับพื้น จึงไม่ได้ดื่มซุปไก่ต่อ

หญิงสาวเห็นใบหน้าบูดเบี้ยวของเขาก็ตะโกนอย่างกระวนกระวาย “ระบบ เขาเป็นอะไรไปน่ะ แค่ดื่มซุปไก่อึกเดี่ยวก็ปวดหัวขึ้นมา จะเป็นอะไรหรือเปล่าเนี่ย”

“ขอสแกนตรวจสอบสักครู่...คลื่นไฟฟ้าสมองของเขายุ่งเหยิงมาก น่าจะเป็นผลจากฤทธิ์ของยา”

“แล้วควรทำยังไงดี”

“รอไปก่อน อีกเดี๋ยวก็หายแล้ว ยาของร้านค้าในระบบล้วนมีการรับประกันคุณภาพทั้งนั้น”

“ก็ได้ เดี๋ยวฉันจะเช็ดเหงื่อให้เขา”

หญิงสาววิ่งเข้าไปเอาผ้าขนหนูในห้องน้ำ ส่วนเซวียนหมิงเอามือประคองหัว เขากัดฟันแน่นราวกับเจ็บปวดทรมานมาก ความหวาดระแวงต่อระบบรุนแรงยิ่งขึ้นกว่าเดิม

มันไม่ได้ทำได้แค่แอบฟัง จับตาดู ออกคำสั่งทางไกล ส่งวัตถุผ่านอากาศเท่านั้น มันยังสามารถสแกนร่างกายมนุษย์ได้อีก เทคโนโลยีของมันสูงจนไม่สมเหตุสมผลเลย!

ถ้าอเมริกาคิดค้นสิ่งเหล่านี้ได้ก็เท่ากับว่าสามารถควบคุมโลกใบนี้ไว้ในกำมือ แต่ดูจากสถานการณ์ปัจจุบันแนวคิดมหาอำนาจเดียวของพวกเขาถูกท้าทายจากหลายฝ่าย

ดังนั้นระบบนี้อาจไม่ได้ถูกคิดค้นโดยอเมริกา พวกเขาไม่มีทางใช้อุปกรณ์ที่ล้ำยุคมาควบคุมหญิงสาวชาวจีนธรรมดาๆ คนหนึ่งแน่นอน สู้เอาไปใช้บนตัวนักการเมืองของแต่ละประเทศไม่ดีกว่าหรือไง

แต่ในเมื่อไม่ใช่ของอเมริกา แล้วเป็นคนจากฝั่งไหนกันแน่ หรือว่าจะเป็นอารยธรรมต่างดาว?

จู่ๆ ความคิดที่เลอะเทอะแต่คล้ายว่าจะมีเหตุผลก็ผุดขึ้นในหัวของเซวียนหมิง

ครึ่งชั่วโมงผ่านไป อาการ “ปวดหัว” ของเซวียนหมิงบรรเทาลงมาก เขาลืมตาขึ้น ในเวลานี้แววตาที่เฉียบคมกลายเป็นสายตาที่อ่อนโยนและว่างเปล่า

“คุณเป็นใคร” เขาถามด้วยเสียงแหบแห้ง มือลูบหัวเบาๆ แล้วก็ถามต่อ “ผมเป็นใคร”

หญิงสาวตะโกนในใจ “367 พวกเราทำสำเร็จแล้ว!”

“ผลิตภัณฑ์ของระบบล้วนเป็นของดีมีคุณภาพ! โฮสต์ไม่ควรเคลือบแคลงใจต่อระบบ!” น้ำเสียงของระบบฟังดูโอหัง

“ฉันไม่เคยแคลงใจต่อเธอสักหน่อย! เธอคือระบบที่ยอดเยี่ยมที่สุด!” หญิงสาวยกยอปอปั้นระบบในสมองไป ปลอบโยนเซวียนหมิงไป “ขอโทษด้วยนะคะ ฉันไม่รู้ว่าคุณเป็นใคร มีรถคันหนึ่งชนคุณจนตกเนินเขา พอคนเหล่านั้นจากไปแล้ว ฉันก็แอบไปช่วยชีวิตคุณน่ะค่ะ”

เซวียนหมิงแสดงสีหน้างุนงงและหวาดกลัวในจังหวะที่เหมาะเจาะ

หญิงสาวพูดต่อ “ฉันไม่กล้าส่งคุณไปโรงพยาบาล และไม่กล้าแจ้งตำรวจ กลัวว่าคนเหล่านั้นจะตามมาทำร้ายคุณอีก คุณจำอะไรไม่ได้เลยเหรอคะ แล้วเราควรทำยังไงกันดี”

หญิงสาวหยิบโทรศัพท์มือถือของตนเองขึ้นมา ทำทีเป็นพูดอ้ำๆ อึ้งๆ “ที่จริงฉันพอจะเดาออกนะคะว่าคุณเป็นใคร”

เธอเปิดเว็บเพจข่าวสำนักหนึ่ง แล้วก็ยื่นให้เซวียนหมิงดู

ในนั้นมีภาพสถานที่เกิดเหตุ เจ้าหน้าที่พิสูจน์หลักฐานจำนวนหนึ่งกำลังรวบรวมหลักฐานบริเวณรอบรถที่ไหม้เกรียม เนื้อหาข่าวรายงานถึงการหายตัวไปของเซวียนหมิง แต่ไม่ได้เอ่ยถึงเรื่องที่ดร.จ้าวก็อยู่บนรถคันนั้นด้วย เห็นทีข่าวการตายของดร.จ้าวจะถูกปกปิดไว้

คดีนี้สะเทือนไปทั่วสังคม ผู้นำประเทศก็ให้ความสำคัญต่อคดีนี้มาก

หญิงสาวแอบสังเกตสีหน้าของเซวียนหมิง พอเห็นเขาเงียบเฉยไม่พูดไม่จา ก็ชี้ไปที่อักษรสีแดงตัวหนา “คุณดูสิคะ สื่อสันนิษฐานว่าคดีนี้เป็นการจงใจฆาตกรรม แถมยังพัวพันไปถึงอิทธิพลจากต่างประเทศ แล้วก็บอกอีกว่าแผนการเดินทางของคุณถูกคนเอาไปขาย มีหนอนบ่อนไส้อยู่ใกล้ๆ คุณ เพราะอย่างนี้ฉันเลยไม่กล้าแจ้งตำรวจน่ะค่ะ”

คำอธิบายนี้เอาคะแนนเต็มไปเลย

ยังไม่ต้องพูดถึงเรื่องเซวียนหมิง “ความจำเสื่อม” ก็เลยหาคนที่เชื่อถือไม่ได้เลย ถึงเขาไม่ได้ความจำเสื่อม เวลานี้ก็ไม่มีทางรีบร้อนกลับไป เพราะอยากแอบซ่อนตัวเพื่อสืบหาความจริงว่าใครคือหนอนบ่อนไส้

เห็นได้ชัดว่าหญิงสาวเตรียมคำพูดเหนี่ยวรั้งเขาเอาไว้อย่างดีแล้ว

เซวียนหมิงหลับตาลงแล้วพูดอย่างเหนื่อยหน่ายอ่อนล้า “ขอบคุณที่ช่วยชีวิตผมนะครับ อนุญาตถามสักคำถามนะครับ ไม่ทราบว่าผมสามารถอยู่ที่นี่ต่ออีกสักสองสามวันได้ไหมครับ พอจบเรื่องแล้ว ผมจะตอบแทนคุณแน่นอน”

“อ๊ะ ได้อยู่แล้วค่ะ คุณวางใจอยู่ที่นี่ต่อได้เลยค่ะ ฉันจะไม่บอกใครเด็ดขาดว่าคุณอยู่ที่นี่ ปากฉันปิดสนิทแน่นอน” หญิงสาวใช้ปลายนิ้วลากผ่านริมฝีปากสีแดงอวบอิ่ม รอยยิ้มน่ารักและอ่อนโยน

เซวียนหมิงมองเธอด้วยสายตาขอบคุณ ความอ่อนโยนแผ่ออกมาจากนัยน์ตาที่ดำสนิท

หญิงสาวก้มหน้าอย่างเคอะเขิน เสียงในหัวกลับฉายแววดูแคลน “เขาติดกับฉันแล้ว”

เสียงของระบบฟังดูมีชีวิตชีวามากขึ้นไม่น้อย “แค่ให้เขาพูดออกมาสามคำว่า ‘ฉันรักเธอ’ โฮสต์ก็จะได้รับ 10000 แต้ม ถ้าเขาขอแต่งงาน โฮสต์จะได้รับ 20000 แต้ม หากได้ทะเบียนสมรสมาครอบครอง กลายเป็นมาดามเซวียน โฮสต์ก็จะได้ 100000 แต้ม”

หญิงสาวพูดอย่างทะเยอทะยาน “แต้มเป็นของฉัน เขาก็เป็นของฉัน เธอคอยดูก็แล้วกัน”

เซวียนหมิงเปิดอ่านข่าวที่เกี่ยวข้องกับตนเองด้วยสีหน้ากังวล แต่ในใจกำลังวิเคราะห์บทสนทนานี้อย่างสุขุม

ตอนนี้เขามั่นใจได้ว่าภารกิจหลักของผู้หญิงคนนี้ก็คือหว่านเสน่ห์เขาเพื่อแลกกับแต้ม พอมีแต้ม เธอก็สามารถนำไปซื้อของประหลาดอย่างยาสูญเสียความทรงจำ

เธอมีพรรคพวกอีกคนหนึ่ง โค้ดเนมคือระบบ ซึ่งกำลังควบคุมทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นที่นี่จากทางไกล และเบื้องหลังระบบคงจะเป็นองค์กรขนาดใหญ่ เป้าหมายขององค์กรคืออะไรนั้นเป็นคำตอบที่เซวียนหมิงต้องหาให้พบ

วิธีหยุดยั้งระบบ เวลานี้เซวียนหมิงก็ยังคิดไม่ออก อีกฝ่ายสามารถส่งวัตถุผ่านอากาศได้ ซึ่งก็แปลว่าการฆ่าเขาผ่านอากาศก็คงไม่ใช่เรื่องยากเช่นกัน

แผนการในตอนนี้คงมีแค่เล่นละครตามน้ำตามที่พวกนั้นวางหมากเอาไว้ ต้องจัดการผู้หญิงคนนี้ก่อน แน่นอนว่าจะทำให้เธอได้แต้มไปไม่ได้ แต่การหลอกล่อกระตุ้นเธอให้หิวกระหายนั้นทำได้

พอตัดสินใจแน่วแน่แล้ว เซวียนหมิงที่เป็นคนเข้มงวดจึงต้องเสแสร้งเล่นละครกับผู้หญิงคนนี้อย่างเลี่ยงไม่ได้