ในห้องประชุมมีคนอยู่ทั้งหมดสามคน นอกจากเซวียนหมิงแล้ว อีกสองคนต่างก็มีระบบที่เป็นเทคโนโลยีขั้นสูงจนเหลือเชื่อซึ่งสามารถสื่อสารผ่านสมองได้ มันมีความเป็นไปได้มากแค่ไหนกัน

หนึ่งในสิบล้านล้านจะเป็นไปได้หรือเปล่า?

แต่คนประเภทนี้กลับมาอยู่รอบตัวเขาคนแล้วคนเล่า มองเขาเป็นเป้าหมายของภารกิจ เรื่องนี้ทำให้เซวียนหมิงทั้งโกรธแค้นและตกตะลึง

ไม่มีอะไรต้องสงสัยเลย ตอนนี้เขาตกเป็นเป้าหมายที่องค์กรลับแห่งหนึ่งกำลังไล่ล่า คนกลุ่มนั้นหว่านแหอยู่รอบตัวเขา แล้วก็ไล่ต้อนปลากินคนมาแหวกว่ายอยู่รอบตัวเขา คอยหาจังหวะกัดเขาอย่างเหี้ยมโหด

ตอนจบของเขาจะเป็นยังไงกันนะ

การถูกห้อมล้อมด้วยคนร้ายที่หวังจะฆ่าเขาไม่ได้ทำเซวียนหมิงรู้สึกกลัว ที่เขากังวลคือคนกลุ่มนี้มีจุดประสงค์ทำลายบริษัท ทำลายเทคโนโลยีที่ทีมของเขาวิจัยและพัฒนาขึ้นมาอย่างยากลำบาก และทำลายผลประโยชน์ของประเทศชาติ

ดูจากสถานการณ์ตอนนี้ ผลลัพธ์ที่น่ากลัวที่สุดเกิดขึ้นแล้ว การพัฒนาเทคโนโลยีเครือข่ายสื่อสารอิเล็กทรอนิกส์ของประเทศล้าหลัง ห่างไกลจากต่างชาติ

เซวียนหมิงได้ข้อมูลจากบทสนทนาของคนกลุ่มนี้มากมาย

เป้าหมายของภารกิจของคนเหล่านี้คือตัวเขาเอง

เงื่อนไขที่ทำให้ภารกิจเสร็จสิ้น คือพิชิตหัวใจเขา

ระบบของพวกนี้มีฟังก์ชันที่แตกต่างกัน ระบบของอันเป่าเอ๋อร์เหมือนจะระบุพิกัดของใครก็ตามที่อยู่บนโลกได้ ส่วนระบบของเฉียวย่าหนานคือสามารถขโมยข้อมูลทุกอย่างที่อยู่ในอินเทอร์เน็ตได้

การตายของดร.จ้าวเกี่ยวข้องกับพวกเธอ พวกเธอร่วมมือกันโดยผ่านระบบ คนหนึ่งระบุพิกัดของดร.จ้าว อีกคนส่งพิกัดผ่านอินเทอร์เน็ตไปให้ฝ่ายมหาอำนาจที่ต่างประเทศ สุดท้ายก็จัดฉากอุบัติเหตุรถยนต์ครั้งนั้นขึ้นมา

ขณะเดียวกันพวกเธอต่างอยู่ในสถานะคู่แข่ง ดังนั้นอันเป่าเอ๋อร์จึงไม่ได้บอกเรื่องที่ตัวเขาก็อยู่บนรถคันนั้นให้เฉียวย่าหนานรู้ เธอคิดจะใช้แผนการวีรสตรีช่วยบุรุษมามัดใจเขา

เมื่อผลประโยชน์อยู่ตรงหน้า คนพวกนี้สามารถเป็นได้ทั้งมิตรและศัตรู

การจู่โจมของผู้หญิงสองคนไม่ถึงขั้นทำให้เซวียนหมิงหวาดหวั่น แต่ที่เขาระแวงก็คือระบบและองค์กรที่ควบคุมระบบซึ่งซ่อนอยู่เบื้องหลังพวกเธอต่างหาก

องค์กรนี้สามารถใช้เทคโนโลยีโทรทัศน์วงจรปิดขั้นสูงมาควบคุมมนุษย์ เปิดช่องทางการส่งวัตถุผ่านอากาศ สร้างยาที่ทำให้มนุษย์สูญเสียความทรงจำ และยังสามารถขโมยผลงานวิจัยใดๆ จากประเทศทั่วโลกหรือจากบุคคลผ่านเครือข่ายอินเทอร์เน็ต...

เท่ากับว่าแทบไม่มีอะไรที่องค์กรนี้ทำไม่ได้เลย หนำซ้ำยังดูเหมือนจ้องจะฉวยทุกโอกาส ประเด็นนี้ต่างหากที่ทำให้เซวียนหมิงร้อนใจ

เขาอยากสืบเรื่ององค์กรนี้และทำลายแผนการของพวกเขา แต่ไม่รู้ว่าจะเริ่มลงมือยังไง

พอคิดมาถึงตรงนี้ ในใจของเซวียนหมิงก็ว้าวุ่นกระวนกระวาย เขาจึงหยิบบุหรี่ออกมาจุด แล้วสูดเข้าไปเต็มปอด เมื่อควันบุหรี่ที่ลอยอยู่กลางอากาศกั้นขวาง เขาก็แอบเหลือบมองชายหนุ่มผมหยักศกเหมือนไม่ได้ตั้งใจ

นี่ก็เป็นหุ่นเชิดของระบบอีกแล้ว

ชายหนุ่มที่ร่างกายแข็งทื่อกลับสู่สภาพปกติ แม้ในหัวจะมีเสียงพิลึกกึกกือดังไม่หยุด แต่ก็ไม่ได้ทำให้เขาตกใจจนแสดงสีหน้าหวาดผวาออกมาเลย

สายตาของเขาจ้องมองคอมพิวเตอร์ตรงหน้า แววตาเต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น ไม่นานก็หันไปมองอีกสองคนในห้องประชุม แล้วก็พึมพำกับตัวเอง “ผมดำ ตาสีดำ ผิวสีเหลือง”

“ฮ่า~”

จู่ๆ ชายหนุ่มก็ส่งเสียงหัวเราะเบาๆ

เซวียนหมิงที่โสตประสาทเฉียบคมฟังออกได้ไม่ยากว่าเสียงสั้นๆ นั้นมีความดีใจทะลักล้นออกมา ราวกับเป็นเด็กคนหนึ่งที่ได้รับของขวัญล้ำค่าจากผู้ใหญ่อย่างคาดไม่ถึง

เดิมทีเซวียนหมิงที่เหล่มองเขาด้วยหางตาหันไปมองอีกฝ่ายตรงๆ อย่างอดไม่ได้

พอได้เห็นเขา ก็เพิ่งพบว่าชายหนุ่มคนนี้หน้าตาหล่อเหลาเกลี้ยงเกลา เครื่องหน้าโดดเด่นแทบจะไร้ที่ติ ถึงเข้าวงการบันเทิงที่คนหน้าตาดีมีเป็นร้อยก็ยังกินขาด

เวลานี้ วินาทีนี้ ดวงตาเรียวแหลมของชายหนุ่มกำลังหรี่เล็กน้อยเพราะพึงพอใจและมีความสุข เหมือนกับลูกสุนัขจิ้งจอกที่กำลังอาบน้ำเพื่อรับความอบอุ่นท่ามกลางแสงอาทิตย์ไม่มีผิด

เขากำลังจมอยู่ท่ามกลางความสุขทั้งหัวใจ จนลืมไปว่าในห้องประชุมยังมีคนอื่นอยู่อีกสองคน ถึงขั้นที่แม้แต่ระบบก็อาจเผลอลืมไป

เซวียนหมิงเลิกคิ้วอย่างประหลาดใจ เขาคาดไม่ถึงว่าคนหนุ่มรุ่นใหม่ที่ดูธรรมดาๆ จะมีจิตใจที่แข็งแกร่งขั้นนี้ เขาไม่รู้จักกลัวบ้างเลยเหรอ หรือเป็นเพราะเขาเต็มใจยอมรับระบบ เพราะยังไงซะมันก็เป็นเหมือนกับเรื่องมหัศจรรย์

ไม่นานระบบรหัส 7480 ก็ช่วยพิสูจน์การสันนิษฐานของเซวียนหมิง “ฉันสัมผัสได้ถึงคำเรียกร้องของโฮสต์ ฉันจึงมาที่นี่”

ปลายนิ้วเรียวยาวของชายหนุ่มผมหยิกเคาะคอมพิวเตอร์โน้ตบุ๊กเล่น เหมือนกับเด็กซุกซนที่กำลังเล่นของเล่นใหม่อยู่ แต่เสียงในหัวของเขาฟังดูเกียจคร้าน

“หือ?”

ระบบพูดต่อ “คลื่นสมองของโฮสต์แรงมากจึงเปิดใช้งานระบบ แค่ผูกเชื่อมโยงกับระบบ ความปรารถนาก่อนหน้านี้ของโฮสต์ก็สามารถเป็นจริงได้”

“ฉันมีความปรารถนาอะไรเหรอ” ชายหนุ่มเริ่มใช้ปลายนิ้วเคาะคีย์บอร์ด คิ้วเรียวยาวของเขาเลิกขึ้น สีหน้าท้าทาย แต่น้ำเสียงในสมองกลับเรียบเฉยเหมือนไม่ใส่ใจสักนิด

“ความปรารถนาของคุณไม่ใช่เหยียบเซวียนหมิง ทำลายเฉียวย่าหนาน แล้วขึ้นเป็นเศรษฐีอันดับหนึ่งของประเทศหรอกเหรอ” ระบบเพิ่มระดับเสียง “ถ้าผูกเชื่อมโยงกับฉัน ทุกสิ่งก็จะไม่ใช่แค่ฝัน”

ตอนแรกชายหนุ่มแค่จิ้มคีย์บอร์ดอย่างช้าๆ แต่ผ่านไปแค่สิบกว่าวินาที มือทั้งสองข้างของเขาก็รัวคีย์บอร์ดอย่างรวดเร็ว จดจ่ออยู่กับโลกอินเทอร์เน็ต ลืมเลือนคนรอบตัวไปจนหมด แม้แต่ระบบในหัวก็ยังถูกเมิน

เซวียนหมิงหักบุหรี่ในมือ มุมปากแสยะยิ้มเย้ยหยันอย่างไร้เสียง ขึ้นเป็นเศรษฐีอันดับหนึ่งของประเทศงั้นเหรอ เด็กวัยรุ่นคนนี้ช่างกล้าจินตนาการ มิน่าล่ะระบบถึงเลือกเขา ยิ่งมักใหญ่ใฝ่สูงก็ยิ่งควบคุมง่าย

ระบบหยุดเว้นจังหวะไปหลายวินาที ราวกับกำลังรอคอยคำตอบที่เต็มไปด้วยความดีใจจนแทบเสียสติ แต่แล้วอีกฝ่ายกลับเงียบกริบ

หลังจากอดทนรออยู่หลายวินาที ระบบก็เริ่มร้นใจ

เซวียนหมิงจุดบุหรี่มวนที่สอง ค่อยๆ สูบอย่างช้าๆ

ชายหนุ่มผมหยิกยังคงเคาะคีย์บอร์ดรัว มุมปากมีรอยยิ้มแฝงอยู่ ดวงตาเป็นประกาย คิ้วที่เรียวยาวยักขึ้นเป็นระยะ ท่าทางของเขาดูยินดี ตื่นเต้นและสดชื่นมาก

ที่แท้ดวงตาเป็นประกายเป็นแบบนี้นี่เอง

จู่ๆ เซวียนหมิงก็เกิดอยากรู้อยากเห็นขึ้นมาว่าคอมพิวเตอร์เครื่องนั้นมีอะไรซ่อนอยู่ ถึงทำให้เขาเมินเฉยต่อประธานบริษัทและรองหัวหน้าแผนกวิจัยและพัฒนา หรือแม้แต่กระทั่งระบบที่อัศจรรย์ เอาแต่จดจ่อกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้าเท่านั้น

“คุณมานั่งนี่” เซวียนหมิงใช้นิ้วเคาะที่นั่งข้างเขา

ชายหนุ่มผมหยิกกำลังอ่านเนื้อหาบนจออย่างมีสมาธิ จึงไม่ตอบอีกฝ่าย

ระบบพูดในสมองเขา “โฮสต์ ฉันคือระบบของพระเจ้า ถ้าผูกเชื่อมโยงกับฉัน คุณจะได้รับพลังช่วยเหลือที่ยากจะจินตนาการได้”

ชายหนุ่มผมหยิกยังคงจ้องมองคอมพิวเตอร์ราวกับไม่ได้ยิน

ระบบ “...”

เซวียนหมิง “...”

“จวงหลี่?” เซวียนหมิงเปล่งเสียงทุ้มต่ำเรียกชื่อเขา

“หา?” โสตประสาทของชายหนุ่มไวต่อชื่อของตนเอง โดยเฉพาะเวลาที่ถูกเรียกด้วยสำเนียงจีน เขารีบเงยหน้าขึ้นทันที แววตาเป็นประกายระยิบระยับ “เรียกผมเหรอครับ”

มุมปากของเขายังคงชี้ขึ้น เห็นได้ชัดว่ามีความสุขมาก

“มานั่งตรงนี้” เซวียนหมิงชี้ตำแหน่งข้างๆ ตนเอง

“ครับ” ชายหนุ่มรีบหอบคอมพิวเตอร์เดินไปด้วยท่าทางมั่นอกมั่นใจทันที

หลังจากนั่งเรียบร้อย เขาก็เริ่มท่องอินเทอร์เน็ตอีกครั้ง แถมสีหน้าก็ยังสดชื่นเหมือนเดิม ไม่มีอาการประหม่าหรือหวาดกลัวที่ต้องนั่งข้างประธานบริษัทเลยแม้แต่น้อย

เซวียนหมิงเคาะขี้บุหรี่ พร้อมกับเหลือบมองหน้าจอของอีกฝ่าย และได้พบว่าเขากำลังสืบค้นประวัติศาสตร์ประเทศจีนอยู่ ไม่ได้เล่นเกมอย่างที่เซวียนหมิงคิด

เริ่มตั้งแต่ยุคราชวงศ์โบราณเซี่ย ซาง โจว ไปจนถึงการสถาปนาประเทศ สุดท้ายสายตาของอีกฝ่ายก็หยุดที่หน้าหนึ่ง ขนตากระพือเบาๆ ขอบตาเริ่มแดงก่ำ

ใบหน้าเว็บเพจไม่มีตัวอักษร มีเพียงธงชาติสีแดงเท่านั้น

เซวียนหมิงมองธงชาติ แล้วก็มองสีหน้าของอีกฝ่าย ในสายตาเต็มไปด้วยความฉงน

มีอะไรให้รำลึกถึงกัน เขาไม่เชื่อว่าชายหนุ่มที่ภายนอกดูอ่อนน้อม แต่ในใจเย่อหยิ่งคนนี้จะมีความรักชาติขนาดนั้น

ระบบเริ่มเร่งเขาอีกครั้ง “โฮสต์ จากการตรวจสอบฉันพบว่าทั้ง IQ และ EQ ของคุณต่ำมาก ชีวิตนี้คงไม่มีทางได้เป็นเศรษฐีอันดับหนึ่งของประเทศแน่นอน แต่ไม่เป็นไร ฉันสามารถสืบความคิดของคนอื่นให้คุณได้ แค่คุณเชื่อมโยงกับฉัน ฉันก็สามารถช่วยเติมเต็ม IQ และ EQ ที่ไม่เพียงพอของคุณได้ แค่คุณรับรู้เข้าใจความชอบของคนอื่นๆ ก็ไม่มีอะไรที่คุณทำไม่ได้ในวงการธุรกิจ”

ชายหนุ่มปิดเว็บเพจที่มีรูปธงชาติ มือปิดดวงตาที่แดงก่ำ พยายามปรับอารมณ์ให้สงบ

ผ่านไปพักใหญ่กว่าเขาจะขำพรวดในสมอง “ระบบตรวจสอบของเธอมีปัญหา”

“ฉันเป็นระบบที่พระเจ้าสร้างขึ้น ไม่มีทางเกิดปัญหาแน่นอน” ระบบรู้สึกเหมือนโดนดูหมิ่น จึงตรวจสอบชายหนุ่มอีกครั้ง พร้อมกับพูดด้วยเสียงเย็นชา “EQ ของโฮสต์ต่ำจนน่ากลัว ไม่ว่ากับใครก็ไม่อาจมีความสัมพันธ์ที่ดีได้เลย ดังนั้นแม้แต่ครอบครัวก็ยังรังเกียจ IQ ของคุณก็แค่เก้าสิบ เก้าสิบ เก้าสิบ...”

เสียงของระบบเหมือนกับเทปคลาสเซ็ตที่ติดแหง็กในตลับ

ชายหนุ่มกอดอกและถามด้วยน้ำเสียงเกียจคร้านพร้อมกับเลิกคิ้ว “IQ ฉันเท่าไรนะ”

ระบบตะโกนร้องอย่างไม่เชื่อสายตาตนเอง “310! ทำไมคุณถึงมี IQ ตั้ง 310? เมื่อกี้ฉันตรวจสอบแล้ว IQ ของคุณแค่ 92 เองนี่นา! เป็นไปไม่ได้ ระบบไม่มีทางเกิดปัญหาหรอก!”

มีเสียง ‘ติ๊ด’ ดังถี่รัว เห็นได้ชัดว่าระบบกำลังตรวจสอบ IQ ของชายหนุ่มคนนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าเพื่อพิสูจน์ว่าตนเองนั้นไม่ได้ทำพลาด แต่ทุกครั้งที่ผลออกมาก็ยิ่งย้ำให้รู้ว่าระบบผิดพลาดมหันต์

ในความเป็นจริง IQ ของชายหนุ่มคนนี้ไม่ใช่ 310 ที่ตรวจสอบค่าที่สูงกว่านี้ออกมาไม่ได้เพราะเทพเชื่อว่ามนุษย์ที่ฉลาดที่สุดมี IQ แค่ 310 เท่านั้น ดังนั้นจึงไม่ได้ติดตั้งโปรแกรมตรวจสอบขั้นสูงกว่านี้

แค่ตัวเลขที่สูงจนไม่น่าเชื่อก็ทำให้ระบบสะเทือนใจมากแล้ว และยังทำให้เซวียนหมิงคิ้วกระตุกอย่างรุนแรง

เซวียนหมิงแอบสอดส่องชายหนุ่มคนนี้โดยมีควันบุหรี่กั้นขวาง ในใจแทบไม่อยากเชื่อเลยว่าคนเงียบๆ ตรงหน้าจะเป็นอัจฉริยะ

แต่คำพูดหลังจากนี้ของชายหนุ่มแสดงให้เห็นว่าเขาฉลาดมากแค่ไหน “เธอบอกว่าเธอเป็นระบบงั้นเหรอ วิเคราะห์ตามตัวอักษร ระบบคือสิ่งที่ส่งผลต่อกันและพึ่งพากันมาผสานรวมกันเป็นกลุ่มแบบออร์แกนิกที่มีฟังก์ชันเฉพาะตัว และกลุ่มออร์แกนิกนี้ก็เป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มที่ใหญ่กว่า”

“ดังนั้นเธอก็คือส่วนเล็กๆ ของโปรแกรมควบคุมหลัก และโปรแกรมควบคุมหลักที่ว่าก็คือพระเจ้าที่เธอพูดถึงนั่นแหละ”

“ถ้าฉันจำไม่ผิด เธอบอกว่าเธอชื่อ 7480 ใช่ไหม เลขนี้คงเป็นลำดับของเธอ พูดอีกมุมก็คือก่อนหน้าเธอจะมีระบบอยู่อย่างน้อย 7479 ระบบ ส่วนหลังจากเธอก็คงมีระบบที่มากกว่านี้ โปรแกรมของพวกเธอถูกออกแบบโดยพระเจ้า ดังนั้นพวกเธอต้องฟังคำสั่งเขาร้อยเปอร์เซ็นต์”

“โครงสร้างองค์กรของพวกเธอทำให้ฉันนึกถึงแมลงชนิดหนึ่ง - ผึ้ง พระเจ้าก็คือผึ้งนางพญา ส่วนระบบอย่างพวกเธอคือผึ้งงาน”

“พวกเธอแยกย้ายกันไปตามหาโฮสต์ เหมือนกับผึ้งงานที่บินหาน้ำหวานในทุ่งดอกไม้”

“พอฉันผูกเชื่อมโยงกับเธอ เธอก็สามารถเอาพลังงานจากร่างกายของฉันไปมอบให้พระเจ้าของเธอ โดยที่ฉันไม่ได้ประโยชน์อะไรเลยสักนิด”

ชายหนุ่มเคาะคีย์บอร์ดรัว กวาดตาท่องเว็บไซต์ ไม่สนใจพลังช่วยเหลือที่ระบบจะมอบให้เลยแม้แต่น้อย”

“โฮสต์เดาผิดแล้ว พวกเราไม่ได้เอาพลังงานจากร่างกายของโฮสต์ไปเลย แต่เอาพลังงานจากตัวเป้าหมายในภารกิจต่างหาก พอเชื่อมโยงกับระบบแล้ว โฮสต์ก็สามารถทำความปรารถนาให้เป็นจริงได้แน่นอน” 7480 รีบอธิบายทันที

ชายหนุ่มผมหยิกถามอย่างไม่ใส่ใจ “เป้าหมายในภารกิจของพวกเธอคือใคร”

“ผู้ชายที่นั่งอยู่ข้างๆ โฮสต์ก็คือเป้าหมายของพวกเรา ถ้าคุณพิชิตใจเขาได้ และได้รับโชคจากเขา คุณก็จะขึ้นเป็นเศรษฐีหมายเลขหนึ่งของประเทศจีนแทนเขา นี่ไม่ใช่ความฝันของคุณหรอกเหรอ” ระบบถามอย่างสงสัย

เซวียนหมิงหันไปจ้องมองชายหนุ่มผมหยิกตรงๆ

เขาคิดว่าอีกฝ่ายจะหันมามองกลับด้วยสีหน้าตะลึง นึกไม่ถึงเลยว่าชายหนุ่มจะยังคงเคาะคีย์บอร์ดต่อไป แม้แต่หางตาก็ไม่เหล่มาทางเขาเลย

เห็นได้ชัดว่าเขาไม่สนใจเป้าหมายของภารกิจเลยสักนิด ที่พูดคุยกับระบบก่อนหน้านี้ก็เพื่อขุดเบื้องลึกเบื้องหลังของระบบเท่านั้น

“แล้วฉันจะได้ประโยชน์อะไรจากเธอ” ชายหนุ่มถามต่อ

“เมื่อครู่ก็บอกไปแล้วนี่นา ฉันสามารถทำให้โฮสต์กลายเป็นเศรษฐีอันดับหนึ่งของจีน!” ระบบพูดเร็วขึ้นอย่างเห็นได้ชัด เหมือนพยายามเร่งให้ชายหนุ่มรีบผูกเชื่อมโยงกับระบบ

แต่ชายหนุ่มก็ยังเฉยเมย “ฉันหมายความว่าฉันจะได้รับความช่วยเหลืออย่างเป็นรูปธรรมอะไรจากเธอ ไม่ใช่คำพูดขายฝันที่สวยงามแต่กินไม่ได้”

“ฉันสามารถช่วยวัดค่าความรู้สึกดีของคนรอบตัวคุณได้ พวกชอบคุณหรือไม่ชอบคุณ ฉันก็ตรวจจับได้หมด พอเป็นแบบนี้ก็เท่ากับช่วยเติมเต็ม EQ ที่ขาดแหว่งของคุณให้สมบูรณ์ไม่ใช่เหรอ โฮสต์น่าจะให้ความสำคัญกับความคิดของคนอื่นที่มีต่อคุณมากใช่ไหมล่ะ”

“วัดค่าความรู้สึกดี? มันอยู่ในขอบเขตเทคโนโลยีอ่านความคิด ฉันว่าฉันรู้แล้วล่ะว่าเธอมาจากไหน” ชายหนุ่มหยุดมือจากคีย์บอร์ดและเม้มปากยิ้มเล็กน้อย

เซวียนหมิงที่แอบสอดส่องหน้าจอคอมพิวเตอร์โน้ตบุ๊กของชายหนุ่มเริ่มเชื่อแล้วว่าคนคนนี้คืออัจฉริยะที่ IQ สูงถึง 310

เพราะเมื่อครู่เขาไม่ได้กดคีย์บอร์ดมั่วซั่ว แต่ใช้ประโยชน์จากการส่งสัญญาณระหว่างดาวเทียมสื่อสารแฮ็กระบบอินเทอร์เน็ตของกระทรวงกลาโหมอเมริกา และได้รายงานผลการสืบสวนลับเกี่ยวกับงานวิจัยเทคโนโลยีทั่วโลก

เทคโนโลยีแฮ็กเกอร์ที่เขาใช้ไม่แพ้ระบบของเฉียวย่าหนานเลย